Hiernaartoe

Het is nacht. Ik loop door de kamers van mijn leven als een vreemdeling. Als iemand die hier voor de eerste keer is. Ik kijk in de koelkast, de boekenkast, ik stap naar buiten in de regen.
Dit is het, denk ik. Wat vreemd, wat bijzonder. Zo zonder bijsmaak. Niemand zegt me dat ik naar bed moet gaan.
Toen kwam ik in deze kamer. Ik maakte een foto. Ik schreef het op.
Het is een kostbare avond. Ik voel hoe het is. Ik dacht dat ik… ergens naar onderweg was, ergens naartoe moest gaan, maar dat is blijkbaar toch niet zo. Of het zou hiernaartoe geweest moeten zijn..