Niets dat ik beetpak

tot je vleugels gesproken
zwijgende adem
licht

wakker worden in het midden van de nacht
vergeten
wie ik meende te zijn
naar het dak gegaan
van mijn huis
van mijn bestaan

jij roept mij
ik moet veinzen je niet te horen
ik hoop dat je me weer roept
dat je me vindt

wie me hier gebracht heeft
zegt Rumi
zal me hier ook weer op moeten komen halen

vaak graaf ik me klein
op zoek naar grootheid
ik probeer

sneeuw te vangen op mijn hete mond
niets dat ik beetpak
blijft