Dit is het!

Dit is het!

– Wat?
Nou… dit. Dit alles. Dit om ons heen, dit in ons, dit tussen ons. Dit van alle tijden naar ons toe en van ons naar alle tijden. Dit zingen! Dat is het!
– Maar, ik hoor het niet zingen!
Oh… aha… het niet-zingen… ?
Ja… nu je het zegt, nu hoor ik het ook.
Mist, ruis, onderbreking.
Het geluid van een auto die voorbij rijdt.
De warmte van het lijf waarin ik woon.
– Maar… ík ben oud!
Ja, inderdaad, dat voel ik ook. Eerst was ik jong, nu ben ik oud.
Het voelt… nieuw.
Is het niet verbazingwekkend?
Dat het zo nieuw voelt om oud te zijn.