De Walnoot
Laatst moest ik denken aan een verhaal dat ik ooit gelezen heb. Toendertijd vond ik het een teleurstellend verhaal, maar nu het me weer te binnenschoot ontvouwde zich voor mij de diepere betekenis, die zich in dat verhaal verborgen had gehouden. Daardoor werd dit oude verhaal plotseling nieuw.
Er was eens een arme jongeman. Hij bezat niets, of eigenlijk toch: hij had een noot, een walnoot. Een gewone walnoot, zou ik zeggen, maar die jongeman zag dat anders. ‘Dit hier is een wonder. In deze noot zit iets dat niemand op deze wereld nog ooit aanschouwd heeft.’ Sommige mensen haalden hun schouders op, anderen waren nieuwsgierig. Sommige kooplui boden hem zelfs een aanzienlijk fortuin, om het wonder te onthullen. Minder uit belangstelling danwel om zijn vermeende leugenachtigheid aan de kaak te stellen.
Uiteindelijk belandt de jongeman bij de koning, die erg nieuwsgierig is. Hij belooft zijn mooie dochter en zijn halve koninkrijk, als hij het wonder maar mag aanschouwen.
Een gouden notenkraker wordt gehaald. Iedereen houdt de adem in. Met het gebaar van een goochelaar laat de jongeman de inhoud zien: ‘kijk hier, is het niet geweldig?’
Iedereen is teleurgesteld. In de dop zit een gewone walnoot. ‘Ja, wat is daar nou voor bijzonders aan. Zo ziet elke walnoot er van binnen uit. Je hebt ons voor de gek gehouden’. ‘Maar kijk toch eens goed, deze noot is uniek. Het klopt toch wat ik zei: niemand op deze hele aarde heeft deze noot ooit aanschouwd’.
Ja, daar had hij wel gelijk in, maar toch… iedereen voelde zich beetgenomen, behalve de koning. Die fronste zijn wenkbrauwen, en knikte met zijn hoofd. De diepere betekenis van dit verhaal, dat waar ik tientallen jaren op had moeten wachten, drong ogenblikkelijk tot hem door. ‘Ja, inderdaad. De jongeman heeft gelijk. Elke noot is anders, elke noot is uniek. En ook, elke persoon is anders, want iedereen heeft zijn eigen verhaal. En elke dag is anders. Elk moment is nieuw.’ Hij hield zich aan zijn woord en schonk de jongeman zijn mooie dochter en het halve koninkrijk. En toen hij vele, vele jaren later stierf, oud en der dagen zat, was dat met een gerust hart, want de jongeman bleek een wijze en edelmoedige koning, een liefhebbende echtgenoot en een hartstochtelijk minnaar. Want voor hem gold: elke persoon is anders, want iedereen heeft zijn eigen verhaal. Net als u, waarde lezer. Elke dag is anders. Net als deze dag. En elk moment is nieuw. Net… als… Nu…